جلد كتاب «تاريخ ايران مدرن»

«تاريخ ايران مدرن» نوشته يرواند آبراهاميان با ترجمه ابراهيم فتاحي به كوشش نشر ني تا کنون بیش از سه بار چاژ شده است.

 

نگاهي به كتاب «تاريخ ايران مدرن» نوشته يرواند آبراهاميان
کتاب «تاريخ ايران مدرن» به ارزيابي ريشه‌اي تاريخ معاصر ايران مدرن مي‌پردازد و افزون بر بررسي جامع سده بيستم به موضوع‌هايي در اين زمينه اشاره مي‌کند.

يرواند آبراهاميان، در ارزيابي ريشه‌اي تاريخ معاصر ايران مدرن، افزون بر بررسي جامع سده بيستم، موضوعاتي نظير اکتشاف نفت، دخالت‌هاي خارجي، نقش دودمان پهلوي وهمچنين انقلاب 1357و تولد جمهوري اسلامي رامورد واکاوي دوباره قرار داده است.

ايران در اين بين تجربيات ديگري را نيز از سر گذارانده است که از جمله مي‌بايست به جنگ خانمان سوز عراق عليه ايران، دگرگوني‌هاي جامعه در سه دهه اخير و از همه تازه‌تر، توسعه وگسترش دولت و مبارزه براي قدرت درميان نخبگان قديمي، روشنفکران و طبقه متوسط تجاري اشاره کرد.

نويسنده که يکي از ممتازترين تاريخ‌نويسان ايران کنوني به شمار مي‌رود، در اين اثر همزمان با بررسي فراز و نشيب‌هاي سياست‌هاي بين‌المللي و منطقه‌اي کشور، با چيرگي هر چه تمام‌تر مردم ايران را درکانون توجه‌اش قرارداده است. مردمي که طي يک سده تحمل جنگ و انقلاب همچنان به بقاي خود ادامه داده‌اند. اين کتاب در واقع به اين مردم و نيز انعطاف‌پذيري آنان همزمان با ظهور اين کشور به مثابه يکي از توانمندترين قدرت‌هاي خاورميانه، تقديم شده است.

آبراهاميان معتقد است كه تاريخ‌نويسي حول مضمون‌ها را در تقابل با تاريخ كشورها نمي‌گذارد و تاريخ يك كشور را خود به خود شيءسازي و مدح‌گويي در مورد آن نمي‌داند. درست است كه برخي تاريخ‌نويسان ـ فون رنكه ـ تاريخ كشوري را جهت مدح گويي‌اش قلم زده‌اند ولي من كتابم را به بررسي ايران محدود كردم، چرا كه يك كشور را واحد مناسب‌تري براي تحقيق ديدم. تعميم نتيجه‌گيري‌هاي تاريخي به چند كشور، با خطر كلي‌گويي همراه است و موضوع مورد مطالعه را حقير جلوه مي‌دهد.

بهترين كارهاي تاريخي ماركس ـ هجدهم برومر و جنگ داخلي در فرانسه ـ بررسي يك كشور بوده‌اند، اما اين نوشته‌ها نه مداحي فرانسه و نه مدعي ويژگي آن به‌شمار مي‌آيند. آن‌چه كه اين آثار به ما نشان مي‌دهند، اين است كه نمي‌توان به تعميم تاريخي دست زد، مگر آن كه تاريخ‌نويس به حقايق تجربي دسترسي داشته باشد و اين حقايق تجربي، اكثر اوقات مربوط به تاريخ كشورهاي مشخص‌اند. زماني كه يك رشته مطالعات تجربي در مورد چند كشور ـ كه قابل قياس نيز باشند ـ انجام شود، آن وقت نسل ديگري از تاريخ‌نويسان اين‌ها را به صورت مضمون‌هاي عمده تاريخي با هم تركيب خواهند كرد، مضمون‌هايي چون شكل‌گيري طبقات در خاورميانه.

پرفسور آبراهاميان، استاد ممتاز تاريخ در کالج باروک دانشگاه شهر نيويورک است. وي آثار متعددي را در کارنامه پژوهش‌هاي دانشگاهي‌اش ثبت کرده که پرآوازه‌ترين آن‌ها کتاب ايران بين دو انقلاب است.
منبع : ایبنا