کتاب حاضر دربردارندۀ زندگی و شیوۀ تاریخ‌نگاری دکتر عبدالهادی حائری (۱۳۱۱؟- ۱۳۷۲ش) است. حائری در دورۀ نهضت ملی‌شدن صنعت نفت، به کنشگری سیاسی بر مبنای آرمان‌های این نهضت پرداخت. او چند سال پس از أخذ مدرک کارشناسی از دانشکدۀ معقول و منقول (الهیات) تهران در سال ۱۳۴۳ش، به کشور کانادا رفت و درجۀ کارشناسی ارشد و دکترای رشتۀ تاریخ را از دانشگاه «مگیل» آن کشور دریافت کرد. وی مدت کوتاهی در دانشگاه «برکلی» کالیفرنیای آمریکا به تدریس پرداخت؛ سپس همزمان با اوج‌گیری جنبش انقلابی ضد شاه، در اردیبهشت ۱۳۵۷ به کشور بازگشت و در خرداد همین سال به عضویت گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد در آمد و تا زمان وفات، در همان گروه به تدریس مشغول بود. نخستین کتاب منتشرشدۀ او با عنوان تشیع و مشروطیت در ایران، رسالۀ دکتری وی بود. پس از آن، کتاب نخستین رویارویی‌های اندیشه‌گران ایران با دو رویّۀ تمدن بورژوازی غرب را منتشر کرد که بازتاب وسیعی یافت؛ به‌گونه‌ای که این موضوع به واحد مطالعاتی او تبدیل شد. علاوه بر آن، آثار دیگری در حوزۀ تاریخ معاصر ایران و جهان اسلام منتشر کرد.

 منبع : پژوهشکده تاریخ اسلام